Bismillah,
Aku ada kucing. Kucing aku nama hitam. Aku tahu semua orang ada kucing. tapi tak semua yang betul-betul sayang kucing. Macam aku. Aku tak suka kucing. Kucing ni pun bukan aku punya. kakak kedua aku punya kucing. Aku tolong jaga ja. sementara aku tengah cuti sem ni. lagipun aku bukan buat apa-apa pun kat rumah ni.
Jaga kucing ni buat aku belajar something. Kawan aku pernah tanya aku. "kenapa kau tak suka kucing?" aku jawab, " aku bukan tak suka sampai benci. aku cuma tak suka jaga kucing ja. kena cuci tempat tahi dia tu tiap hari buat aku rasa remeh gila." So, aku amek keputusan untuk tak suka kucing. Better jadi macam aku sebab ada sesetengah tu mengaku suka kucing tapi suruh buang atau cuci tahi kucing dia takmau. Baik takyah bela. macam kakak aku tula. kucing tu memang dia punya.. tapi yg kena buang tahi tu... aku juga.
Cerita dia macam ni. Beberapa hari sebelum terjadinya kejadian tu, aku selalu mention nak bunuh hitam. Aku bukannya sengaja nak cakap macam tu. Aku geram sangat kat hitam tu. ok aku tahu dia tu cuma haiwan yg tiada akal. tapi aku tercakap. So esok esoknya, hitam hilang sebab ayah tak check betul-betul sama ada hitam dah masuk rumah ke belum. Aku dengan ibu pegi hantar Mohd balik asrama. Si adik aku tu awal-awal lagi dah hilang entah kemana tah. So ayah aku yg kena jaga. time tu pula cina aircond mai nak service. kiteorang biarkan la hitam main kat luar. Lepas berbuka baru aku teringat si hitam ni sebab terasa rumah macam sunyi kalau dak dia duk buat riuh sorang dia ja lari sana sini. Pastu apa lagi, semua duk kalut cari la. Aku time tu duk rasa menyesai gila. sampai rasa nak nangis la.. pagi esoknya...tepat pukul 12 tengah hari hitam balik ke pangkal jalan pulang ke rumah. Nasib baik dia ingat jalan balik..
Moral dari cerita ni. tak suka mcm mna pun aku kena buat baik gak kat haiwan ciptaan Allah. kena ikhlaskan hati jaga amanah Allah. Allah dah bgi peluang kedua untuk aku jaga. Moga aku berubah ke arah kebaikan. Ameen ya Rabb :)